Projekto "esenco kaj estonteco"


Antaù cent unu jaroj Zamenhof, sub la kashnomo "Unuel", verkis la tekston "ESENCO KAJ ESTONTECO DE LA IDEO DE LINGVO INTERNACIA".

Li kolektis en ghin la argumentojn por lingvo internacia kaj por Esperanto.

Tiu "informada fundamento" bedaùrinde nek estas sufiche konata nek uzata.

Tial tiu projekto celas kolekti kaj surinterretigi nacilingvajn tradukojn de la teksto.

Stato de la projekto:

Lingvoj en kiuj la tuta teksto estas jam tradukita kaj legebla sur la reto:

  • hispana (nova adreso)
  • franca, traduko de L. De BEAUFRONT kaj  Dr VALLIENNE (1907).

  • Dankojn al Henri MASSON, László SZILVÁSI, David PARDUE, Philippe COMBOT.
    Lingvoj en kiuj parto de la teksto estas tradukita kaj legebla sur la reto: Lingvoj en kiuj ekzistas ie papera traduko: Lingvoj pri kiuj oni scias nenion:


    Por plenumi tiun projekton helpantoj estas serchataj por:

    Se vi deziras kunlabori aù scias pri iu traduko (ech se nur papera) bonvolu anoncighi:
    Adreso de la kunordiganto:

    Thierry SALOMON
    +36 1 217 3912
    HU-1093 Budapest Bakáts utca 1/3 III 1.

    Hejmpagho de la projekto: http://esenco.inf.hu

    Esperantolingva Fonto-teksto (el la Esperanto ftp-ejo)

    Jen la komenco de la teksto :

    Esenco kaj estonteco de la ideo de lingvo internacia
    Raporto verkita de s-ro Unuel kaj legita (en formo iom sxangxita kaj mallongigita) de s-ro L. de Beaufront en la kongreso de l'Association Française pour l'Avancement des Sciences (Parizo, 1900).
     

    Cxiuj ideoj, kiuj estas ludontaj gravan rolon en la historio de la homaro, havas cxiam tiun saman egalan sorton: kiam ili ekaperas, la samtempuloj renkontas ilin ne sole kun rimarkinde obstina malkonfido, sed ecx kun ia neklarigebla malamikeco; la pioniroj de tiuj cxi ideoj devas multe batali kaj multe suferi; oni rigardas ilin kiel homojn frenezajn, infane malsagxajn, aux fine ecx rekte kiel homojn tre malutilajn. Dum la homoj, kiuj okupas sin je cxia plej sencela kaj senutila sensencajxo, se gxi nur estas en modo kaj konforma al la rutinaj ideoj de la amaso, gxuas ne sole cxiujn bonojn de la vivo, sed ankaux la honoran nomon de "instruituloj" aux "utilaj publikaj agantoj", la pioniroj de novaj ideoj renkontas nenion krom mokoj kaj atakoj; la unua renkontita tre malmulte lerninta bubo rigardas ilin de alte kaj diras al ili, ke ili okupas sin je malsagxajxoj; la unua renkontita gazeta felietonisto skribas pri ili "spritajn" artikolojn kaj notojn, ne preninte sur sin la laboron almenaux iom ekscii, super kio ili propre laboras; kaj la publiko, kiu cxiam iras kiel anaro da sxafoj post la kriemuloj, ridas kaj ridegas
    ...

    Ghi troveblas interalie en:

    1. Fundamenta krestomatio de la lingvo Esperanto, Hachette,
       Parizo 1903, pagxoj 268-316 (ekzistas multaj postaj eldonoj)

    2. L. L. Zamenhof: Originala verkaro, red. Joh. Dietterle,
       Leipzig, 1929; III-2, pagxoj 276-312

    3. Nova esperanta krestomatio, red. William Auld, Universala
       Esperanto-Asocio, Rotterdam 1991, pagxoj 336-365

    4. Tamen la afero progresas! (Iam kompletigota plena verkaro de
       L. L. Zamenhof, kajero 4), Eldonejo Ludovikito, Kioto 1975,
       teksto n-ro 98-05, pagxoj 71-124.

    5. EsperRom
     
     

    Thierry SALOMON
     


    http://esenco.inf.hu